...στον πεζόδρομο της οδού Ακταίου, στο Θησείο, στον ίσκιο της Ακρόπολης, σ' έναν τόπο υψηλού κραδασμού, ιστορίας, μνήμης και πολιτισμού...
…Το θέατρο παρέχει μια ευκαιρία για αυτό που μπορεί να ονομαστεί ολοκλήρωση, ξεφόρτωμα από της μάσκες, ανάδειξη της πραγματικής ουσίας: μια ολότητα φυσικών και νοητικών αντιδράσεων. Αυτή η ευκαιρία πρέπει να αντιμετωπιστεί με έναν μεθοδικό τρόπο, με πλήρη επίγνωση των ευθυνών που επιφέρει…
…Ένας ηθοποιός πρέπει να είναι πάντα έτοιμος να ενταχθεί στην δημιουργική δράση, τη δεδομένη στιγμή που αυτό θα καθοριστεί από την ομάδα. Υπό αυτή την έννοια, η υγεία του, η φυσική του κατάσταση και όλες οι ιδιωτικές του υποθέσεις σταματούν να είναι μόνο προσωπική του υπόθεση. Μια δημιουργική δράση τέτοιας ποιότητας ανθίζει μόνο όταν τρέφεται από τον ζώντα οργανισμό. Ως εκ τούτου, είμαστε υποχρεωμένοι να φροντίζουμε καθημερινώς τα σώματά μας, ούτως ώστε να είμαστε πάντα έτοιμοι για την εργασία που θα μας ανατεθεί. Δεν πρέπει να ξαγρυπνούμε για λόγους ιδιωτικής απόλαυσης και κατόπιν να προσερχόμαστε στο θέατρο κουρασμένοι, υφιστάμενοι τις συνέπειες της κραιπάλης. Δεν πρέπει να ερχόμαστε με αδυναμία συγκέντρωσης. Ο κανόνας εδώ δεν είναι η καταναγκαστική παρουσία αλλά η φυσική ετοιμότητα για δημιουργικότητα.
(Απόσπασμα από το βιβλίο του J. Grotowski “Για ένα φτωχό θέατρο» με αρχές που όφειλαν να διέπουν την εργασία των σπουδαστών του εργαστηρίου του και των ηθοποιών που γίνονταν δεκτοί ως δόκιμοι στην ομάδα του).