Σχετικά με το Έργο

«Ένας ανεπαίσθητος πόνος»…

Έργο του βραβευμένου με Νόμπελ θεατρικού συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ, που γράφτηκε το 1958 και εκδόθηκε το 1961 στο Λονδίνο. Χαρακτηρίζεται ως τραγικωμωδία ενώ εμπεριέχει και αρκετά στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ. Πριν παιχτεί στην σκηνή πρωτοπαρουσιάστηκε στο ραδιόφωνο το 1959. Tούτο έχει την σημασία του, γιατί στη ραδιοφωνική του εκδοχή παραμένει μυστήριο αν ο ένας από τους τρεις χαρακτήρες, ο σπιρτοπώλης, ο οποίος είναι βουβό πρόσωπο είναι πραγματικό ή φανταστικό. Το έργο ανέβηκε αρκετές φορές σε σκηνές του εξωτερικού, κυρίως στο Ενωμένο Βασίλειο, όπου το 2008 μάλιστα παρουσιάστηκε και στο Εθνικό Βρετανικό θέατρο. Στην Ελλάδα, τις λίγες φορές που έχει παρουσιαστεί, ήταν υπό τον τίτλο «Ένας ασήμαντος πόνος», συνήθως δε σε συνδυασμό με κάποιο άλλο από τα μονόπρακτα του Πίντερ. Γνωστότερο είναι το ανέβασμα του από το Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος το 1976, σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη και με πρωταγωνιστές τους Βασίλη Διαμαντόπουλο και Δέσπω Διαμαντίδου, οι οποίοι πραγματοποίησαν και μια αντίστοιχη ραδιοφωνική παραγωγή του έργου.

 …Ο Πίντερ θέτει το έμμονο ερώτημα που διατρέχει όλη τη δραματουργία του: ποια ακριβώς είναι η ταυτότητα των προσώπων που μας περιβάλλουν; Η απάντηση δεν εξασφαλίζεται ούτε από τα δεδομένα μιας συμβίωσης ή συνύπαρξης στο παρόν ή στο παρελθόν. Γι' αυτό και δεν είναι δυνατός ο εντοπισμός ή η αναγνώριση των πηγών από όπου προέρχεται ο τρόμος· δεν είναι δυνατός ο προσδιορισμός του πραγματικού εχθρού, που παραμένει μέχρι το τέλος άγνωστος παρά τη γειτνίασή του με τα πρόσωπα που τον αναζητούν…

«Ο χώρος και ο τρόμος», Νίκος Χουρμουζιάδης